تحقيقات اخير نشان مي دهد كه يادگيري هاي شبانه در طول زندگي بر اثر پائين بودن ميزان پروتئين هسته هاي سلولي مغز در شب به هيچ وجه موثر نبوده و اين نوع يادگيري ها جز اتلاف وقت چیز دیگری نخواهد بود. تحقيقات اخير نشان مي دهد كه يادگيري هاي شبانه در طول زندگي بر اثر پائين بودن ميزان پروتئين هسته هاي سلولي مغز در شب به هيچ وجه موثر نبوده و اين نوع يادگيري ها جز اتلاف وقت نخواهد بود و تنها منجر به يادآوري هاي نوك زباني در هنگام پاسخ دادن به سئوالات مي شود.

به طور كلي يكي از عواملي كه در يادگيري و يادآوري تأثير زياد دارد، اضطراب است. اين عامل موجب برانگيختگي و آشوب دروني مي شود كه از لحاظ فيزيولوژيكي چندین تغيير مهم را در عملكرد دستگاه هاي بدن به وجود مي آورد.

اين حالت طور مستمر در مغز حالتي تحميلي مانند كودتاي نظامي ايجاد مي كنند. بر اثر آدرنالين بالا به هنگام اضطراب، تغييرات كاركردي در سيستم ادراكي و واكنش هاي بدن به وجود مي آيد. در اين هنگام مردمك چشم بيش از اندازه معمول گشاد شده و كاركرد سلول هاي مخروطي آن دچار اختلال مي شود در نتيجه ظرافت ها و جزئيات كمتري از يك سئوال مد نظر قرار گرفته مي شود و تنها سلول هاي ميله اي كه مسئول ادراكات كلي از محيط است، فعال مي شوند.

روانشناسان معتقدند؛ بدن و ماهيچه هاي یک داوطلب مضطرب دچار انقباض شده و آرامش سلب مي شود و به دنبال آن كاركرد حافظه نيز مختل، تمركز و بازيابي اطلاعات از حافظه با مشكل مواجه مي شود. در چنين شرايطي فراشناخت نيز مختل مي شود و فرد به درستي نمي داند تا چه اندازه موضوعي را كه فراگرفته است، مي داند و ارزيابي درستي از اطلاعات آموخته شده ندارد. همچنين توجه نيز نقش فعال و هميشگي خود را در دالان يادگيري و يادآوري مطالب از دست مي دهد.

از نظر این روانشناسان، از نظر شناختي توجه، نقش اصلي را در يادگيري و يادآوري آموخته ها ايفا مي كند و بدون آن كمتر چيزي به ادراك پايدار مي انجامد حال آنكه اضطراب زياد بيشترين تأثير را بر همين اهرم يادگيري خواهد گذاشت.

داشتن اعتماد به نفس را يكي از عواملي است كه در كنترل اضطراب موثر است. داوطلبي كه در بلندمدت در زندگي خود احساس امنيت رواني را به همراه تقويت هاي شناختي و رفتاري زياد تجربه كرده است، داراي اطمينان به خود بالا است و كنترلش بر اضطراب در مواقع آزمون هاي مهم بيشتر است.

فردي كه در آستانه امتحانات بزرگ است، بر اثر اضطراب به كلي موقعيت خود را از دست مي دهد و مدام خود را در مقايسه با رقبا ارزيابي مي كند و دچار خود سرزنشي يا تقليد كوركورانه از اعمالي كه ديگر داوطلبان ممكن است انجام دهد مي شود.

داوطلب كنكور بهتر است در اين برهه از زمان، به مرور دانسته هاي قبلي بپردازد و با آرامش و سلطه بيشتر دانش خود را كنترل و هدايت كند. عضو انجمن روانشناسان شناختي ايران با اشاره به نقش خواب در افزايش يادگيري گفت: ياديگري هاي اخير بدون خواب كافي پس از آن، به طور موثر به حافظه درازمدت سپرده و تثبيت نمي شود لذا به داوطلبان كنكور توصيه مي شود روزهاي قبل از آزمون خواب و تغذيه كافي و مناسب داشته باشند.

تحقيقات اخير نشان مي دهد كه يادگيري هاي شبانه در طول زندگي بر اثر پائين بودن ميزان پروتئين هسته هاي سلولي مغز در شب به هيچ وجه موثر نبوده و اين نوع يادگيري ها جز اتلاف وقت نخواهد بود و تنها منجر به يادآوري هاي نوك زباني در هنگام پاسخ دادن به سئوالات مي شود.

خوابهاي پراكنده در روز نمي تواند جايگزين خواب به هنگام و پيوسته شبانه باشد. خوابهاي در طول روز تنها پس از 4 ساعت فعاليت مسمتر مغزي به اندازه 10 تا 15 دقيقه و جهت استراحت مغز مفيد است.

یک عضو انجمن روانشناسان انگلستان اظهار داشت: مصرف مواد غذايي چون نخود و كشمش، زرده تخم مرغ و جگر جهت تغذيه نورون هاي يادگيرنده مغزي، ادويه جات، بادام و روغن ماهي براي تقويت حافظه و قهوه البته نه براي بيدار ماندن بيشتر در شب مفيد است و كشيدن نفس عميق جهت انبساط عروق و رساندن اكسيژن به مغز توصيه مي شود.