تقدیم به روح بلند استادم

استاد فقید فریدون مالکی- سلطان رینگ جهان

محله قدیمی خانی آباد، محله نام آشنایی برای ساکنین پایتخت، بخصوص بچه های پایین شهر تهران و مردم ایران زمین است چرا که جهان پهلوان پرآوازه ایران، مرحوم غلامرضا تختی را تقدیم مردم ایران زمین کرده است و شرف نام او برای یک کشور کافیست تا چه رسد به آبروی یک محله.

اما کار به اینجا ختم نمیشود زیرا جهان پهلوان دیگری در این محله پایین شهر تهران و در خانواده ای ورزشکار دیده به جهان گشود که به جرات میتوان ادعا کرد که اغلب بزرگان سبک های فول کنتاکت، شوت بوکسینگ و کیک بوکسینگ ایران از شاگردان این استاد بزرگ جهان یعنی مرحوم فریدون مالکی هستند.

استاد فریدون مالکی متولد فروردین سال 1343 بود و بخاطر پیشینه ورزشکاری که در خانواده از پدر عزیزش آقای غلام مالکی، قهرمان بدنسازی دهه 40 کشور داشت خیلی زود و به همراه برادر کوچکترش استاد فرشاد مالکی جذب ورزش های رزمی شد و از محضر استاد ابراهیم میرزائی بهره برد، سپس به یادگیری کاراته پرداخت و توانست کمربند مشکی را در سال 1361 کسب نماید.

او فعالیت آموزشی خود را در باشگاه سعدیان واقع در میدان منیریه تهران متمرکز کرد و به تدریس فول کنتاکت در این مکان پرداخت، این 2 برادر آکادمی هنرهای رزمی آزاد ایران را در سال 1364تاسیس نموده و طی سالیان متمادی تلاش خستگی ناپذیر شاگردانی نام آور را تربیت نمودند، سرانجام این آکادمی توانست در سال 1378 مجوز رسمی فعالیت خود را از فدراسیون کاراته کشور کسب نماید.

اما در خلال این ایام این 2 برادر علیرغم کمبود شدید امکانات و حمایت های مسئولین وقت ورزش کشور با هزینه شخصی اقدام به حضور در مسابقات جهانی شوت بوکسینگ سال 1992(1371) در کشور ژاپن نمودند و نتیجه سالها تلاش و پشتکار آنها کسب افتخاری بی نظیر در آن سالها برای کشور ایران بود.

در این مسابقات که در کشور ژاپن برگزار می شد و مثل همیشه ژاپنی ها همه مدالها و مقام ها را برای خود می خواستند، فریدون مالکی موفق به شکست دادن قهرمان ملی ژاپن و دارنده لقب سلطان رینگ جهان تایرا موسوم به (مرد سر آهنی) در وزن 75 کیلو گرم شد و عنوان سلطان رینگ جهان را از آن خود نمود، دراین مسابقات استاد فرشاد مالکی برادر کوچکتر استاد فریدون مالکی نیز در وزن 85 کیلوگرم موفق به کسب مقام اول شد.

بعد از کسب این افتخار بزرگ بود که خیل جوانان مشتاق به فراگیری فول کنتاکت و شوت بوکسینگ به حرکت درآمد و در آن زمان مصاحبه های متعددی نیز از جانب این 2 برادر به چاپ رسید. فریدون مالکی با علاقه و هزینه شخصی و پشتکار زیاد موفق به کسب مدرک لیسانس تربیت بدنی از دانشگاه هنرهای رزمی ایالات متحده آمریکا و کمربند مشکی دان 7 از کالج کاراته AIKIA  و سازمان جهانی هنرهای رزمی آزاد WAIM شد.

پس از مدتی این 2 برادر مرکز فعالیت خود را به باشگاه پارس واقع در پل امیربهادر تقاطع خیابان ولیعصر(عج) و خیابان قزوین منتقل نمودند و در این باشگاه در 2 بخش اقدام به آموزش فول کنتاکت و شوت بوکسینگ نمودند که حاصل آن قهرمانان ارزنده ای همچون آقایان:

• جعفر عرفانیان خواه         رئیس و مسئول سبک فول کنتاکت AIKIA در ایران

• حسین اوجاقی               قهرمان اسطوره ای و سرمربی تیم ملی ووشو

• امیر اوجاقی                    قهرمان و سرمربی تیم ملی ووشو

• محمد رضا ویسه             قهرمان و مربی خوشنام ساکن امریکا

• علیرضا مفتخری              قهرمان و مربی خوشنام ساکن هلند

• علیرضا خدایی                قهرمان و مربی خوشنام ساکن انگلستان

• و….

می باشد که حقیر نیز در آن سالها ، افتخار شاگردی این اسطوره بی تکرار دنیای هنرهای رزمی را برای مدت کوتاهی داشتم و پس از عروج غم انگیز استاد فریدون مالکی و عزیمت برادر بزرگوارشان؛استاد فرشاد مالکی به خارج از کشور که مصادف شد با پذیرش هدایت شاگردان ایشان از سوی یکی از شاگردان توانمند ایشان ، در محضر استاد عرفانیانخواه شاگردی کرده ام.

فریدون مالکی مردی برای تمام فصول

#استاد_فریدون_مالکی دارای مشخصه های بارز اخلاقی بود که در مواجه با دیگران موجب جذب آنها به سوی خود میشود از جمله این خصوصیات می توان به مردم داری، افتادگی، مهربانی، حمایت از ضعیفان، شجاعت و احترام فوق العاده به پدر و مادر و بزرگان را نام برد او همواره کم و به جا سخن می گفت و همیشه خوش لباس و مرتب بود و در کلاس های آموزش همواره بر حفظ ظاهر و نظافت هنرجویان تاکید داشت.

علیرغم قدرت بدنی فوق العاده در منزل خدمتکار مادر بود و به نقل قول از مادرشان “هیچوقت نمی گذاشت لباس هایش را بشویم و تا جایی که می توانست در کارهای خانه کمکم می کرد، گاهی برای تهیه غذا آنقدر از من تشکر می کرد که شرمنده می شدم”.

رفتار این استاد و جهان پهلوان از این حد نیز فراتر رفته تا جایی که باز به نقل قول از مادرشان ” گاهی پای مرا می بوسید و می گفت مادر من لیاقت تو را ندارم”. استاد فریدون مالکی حامی خانوادهای بی بضاعت بود و در خفا از آنان مراقبت می کرد و این راز تنها پس از مرگ دلخراشش بر همگان فاش گردید، او عاشق و مرید مولایش حضرت علی (ع) بود و به واقع توانسته بود این خصلت ها را در عمل به عرصه واقعیت برساند.

زیر زمین منزل پدریشان محلی برای تمرین شاگردان و دوستانش شده بود و در این میعادگاه عاشقانه آخرین داشته های خود را به پای شاگردانش می ریخت و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نبود.

در عرصه هنر و علیرغم کمبود شدید امکانات در این بخش، استاد مالکی در فیلم های

• پرواز از اردوگاه                  ساخته: حسن کاربخش سال 1372

• شوک                             ساخته: ناصر مهدی پور سال 1375

به ایفای نقش پرداخت و دوستداران او با تماشای این فیلم ها یاد و خاطر او را در دلهایشان زنده نگاه می دارند. لیکن دریغ از این استعدادهای درخشان که به دلیل عدم حمایت در زمان خود گمنام باقی ماندند و هرگز فرصت مناسب برای ظهور استعدادهای خود را نیافتند.

پرواز از فرش به عرش

جهان پهلوان فریدون مالکی پس از 30 سال تلاش در عرصه هنرهای رزمی کشور و در حالی که ریاست سبک فول کنتاکت، شوت بوکسینگ و کیک بوکسینگ کشور را بر عهده داشت در روز یکشنبه 1 آبان ماه سال 1384 مصادف با شب 19 ماه مبارک رمضان در حالی که به همراه یکی از دوستانش عازم تهران بود، بر اثر یک سانحه تصادف رانندگی دچار ضربه شدید مغزی شد و قبل از انتقال به بیمارستان و در سن 41 سالگی جان به جان آفرین تسلیم نمود و پیکرش در قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) دفن شد.

قسمت کوتاهی از مصاحبه استاد فریدون مالکی در سال 1378

“من به عنوان یک هنرجوی ورزشهای رزمی برای تمام علاقه مندان و عزیزان آرزوی موفقیت می کنم و درخواست من این است دیو جهل،تکبر،ترس،شهوت،و نادانی را از خود دور کنید که اینها ابزار شیطان برای دربند کشیدن انسان و گمراهی او هستند. همه را چون برادر و خواهر دوست بدارید و همیشه به خداوند متعال توکل کنید و تا می توانید به همه کمک کنید در پناه خدا باشید.”

خاطرات شخصی (یکی از شاگردان قدیمی ایشان)

منزل پدری حقیر در محدوده محله امیریه تهران قرار دارد و تقریبا خیابان ولیعصر (عج) تا محدوده میدان منیریه به دلیل واقع شدن مدرسه راهنمایی و دبیرستان محل تدریس بنده همواره محل تردد من و بچه های محل بود لذا از نوجوانی استاد فریدون مالکی را در محدوده میدان منیریه می دیدم.

زیرا منزل پدری ایشان نیز چند کوچه پایین تر از میدان منیریه قرار داشت و محل رفت آمد ایشان نیز به باشگاه سعدیان در همین مسیر بود، من بیاد دارم که ایشان همیشه خوش لباس بودند و چه تیپ اسپرت و چه رسمی همیشه از لباس های خوش رنگ و زیبا استفاده می کردند، هنوز در خاطرم دارم که هر زمان ایشان را در خیابان و از دور می دیدیم آرام و زیر لب یکدیگر را متوجه حضور استاد می نمودیم و سعی می کردیم مراقب رفتارمان باشیم و این موضوع حتی در زمانی که حقیر هنوز شاگرد ایشان نبودم نیز وجود داشت، زیرا رفتار و برخورد استاد بقدری همراه با وقار و احترام و مردانگی بود که ناخودآگاه شما را به رعایت رفتاری مودبانه دعوت می نمود، و این موضوع یکی از شاخصه های استاد فریدون مالکی بود.

من از سالها قبل در زمان های فراغت برای تماشای تمرین استاد و آموزش های ایشان به باشگاه سعدیان می رفتم و از بالکن طبقه دوم به نظاره تمرین های ایشان می پرداختم، به یاد دارم زمانی که در کلاس ایشان ثبت نام نمودم از اینکه شاگرد ایشان بودم حس غرور می کردم.

زیرا اسم استاد فریدون و فرشاد مالکی برای تمام بچه های محدوده امیریه و منیریه تهران مایه افتخار و مباهات بود، از خاطرات باشگاه که بخواهم یاد آور شوم اینکه در باشگاه پارس کیسه بوکس خیلی بزرگی به ارتفاع حدود 2 متر یا بیشتر وجود داشت که بسیار هم سنگین بود و در قسمت انتهایی باشگاه نزدیک اتاق رختکن با زنجیر محکمی از سقف باشگاه آویزان شده بود.

در آن سالها که من جوانی 20 یا 21 ساله بودم علیرغم قدرت بدنی به نسبه خوبی که داشتم اما به زور کیسه بوکس را از جای خود تکان می دادم چه رسد به اینکه با ضربه مشت اینکار را انجام دهم اما هنوز صدای ضربات سنگین استاد فریدون و فرشاد مالکی را که بر بدنه کیسه بوکس فرود می آمد و آن را مانند پر کاهی در هوا به حرکت در می آورد با یاد دارم .

زیرا در این هنگام بود که سقف باشگاه بر اثر ضربات سنگین مشت و لگد این 2 برادر به لرزش در می آمد و ما شاگردان کوچک را ناخود آگاه در سر جای خود متوقف می نمود و ما با حیرت و کنجکاوی محو تماشای این همه قدرت می شدیم. زمانی که فیلم پرواز از اردوگاه با بازی استاد فریدون مالکی در سینماهای تهران اکران عمومی شد ما بچه های محل با شوق و ذوق فراوان برای دیدن فیلم استاد به سالن سینما رفتیم و در سالن سینما به تماشاچیان فیلم با افتخار استاد را معرفی می کردیم و از ویژگی های منحصر به فرد او تعریف می نمودیم.

به هر حال خبر مرگ استاد شوک سختی بر من وارد کرد و علیرغم اینکه در همان زمان مشغول مراسم فوت پدر همسرم بودم اما به هر شکل ممکن خودم را برای مراسم مسجد آن مرحوم رساندم و مانند هزاران جوانی که در نبود استاد و معلم بزرگ خود در سکوت اشک حسرت می ریختند، خاموش و مبهوت به عکس استاد خیره شده بودم و خاطرات روزگار جوانی را با ایشان مرور می کردم.

انشاالله که روحش با مولا و مقتدایش حضرت علی (ع) محشور باشد.

 نظر شخصی یکی از شاگزدان استاد:

ما هیچگاه قدر داشته های خود را ندانستیم و به داشته های دیگران افتخار کردیم، زمان شکوفایی استاد مالکی در هنر رزمی ایران و جهان همزمان با ستاره شدن ژان کلود وان دام (فرانکی) در سینمای هالیوود و جهان بود، من به عنوان یک شاهد عینی شهادت می دهم که این مرد بزرگ از هیچ نقطه نظری از “ژانکلود ون دام” یا همان فرانکی کمتر که نداشت،.

بلکه فارغ از ویژگی های ممتاز اخلاقی در سطوح بالاتری از نظر جایگاه هنرهای رزمی بود، اما آنها با تبلیغات و هیاهو یک رزمی کار سطح متوسط را به عرش می رسانند و ما کنار گوشمان سلطان رینگ جهان را با آن مهارت، قیافه جذاب و اندام قدرتمند و زیبا ندیدم و قدرش را ندانستیم تا از دستش دادیم و حالا در نبودش نیز جز دوستداران و شاگردانش کسی سوگواری نمی کند و تنها به دفن جسم بی جانش در قطعه نام آوران بسنده کرده و به نداشتنش اکتفا می کنیم و این است سرنوشت تلخ این بزرگان.

روحش شاد یادش گرامی